Totdat het niet meer vanzelf gaat. 

Allerlei vage klachten.

Je wijt het aan even té druk zijn.

Hoofdpijn aan het einde van de dag.

Moeilijk in slaap komen.

Als je wakker wordt ‘s nachts, moeilijk weer inslapen.

En je wordt soms meerdere keren wakker. 

Voor een WC bezoek. En een slokje water. 

Want zo’n droge mond. 

In de ochtend word je moe wakker. 

Weinig energie. 

Veel op een scherm gedurende de dag. 

Gewoon onrustig. Steeds weer die telefoon pakken.

Je zult terugkijkend kunnen concluderen dat een weekje of twee vakantie dit niet oplost. 

Afgeleid. Uit balans. Moe.

En daardoor niet echt aanwezig. Nooit met je adem.

Het gevolg is dat je niet je beste prestatie levert.

Dat je niet je plek inneemt.

Dat je niet energiek bent.

En jij bént energiek.
Dat weet je. Dat voel je.

Maar nu gewoon even niet. Maar dat komt heus wel weer. 

En zo praat je goed dat het al langer niet lekker loopt.

Terwijl ondertussen je eigen lijf, je prestaties en je gemoedstoestand steeds verder onder druk komen te staan.

Wat je nodig hebt is geen vakantie.

Wat je nodig hebt is een kennismaking met je ademhaling waardoor je stopt met onbewust te veel te ademen.

Waardoor je stopt met open mond te ademen.

Waardoor je stopt met onrust toelaten.  

Als jij toch eens zou stoppen met die onrust en zou beginnen met anders ademen…