Stoppen met slechte gewoontes begint bij je ademhaling

“Nee joh, het is helemaal niet vies, gewoon een trekje nemen en dan diep inademen”.

Het is 1995 en ik ben dertien jaar oud. Ik sta samen met een paar vriendjes bij de half pipe met onze skateboards aan onze voeten en mijn eerste sigaret tussen mijn duim en wijsvinger. En ik krijg rookles. Een hele dure les kan ik nu zeggen.

Dat eerste trekje was natuurlijk hartstikke smerig (en eigenlijk alle trekjes die zouden volgen ook). Mijn longen klapten dicht, mijn keel stond in de fik en het leek alsof ik een hap as had genomen. Vier verwachtingsvolle blikken van de jongens om mij heen zorgden er echter voor dat ik de drang tot hoesten zoveel mogelijk onderdrukte en nog net iets van ‘oooh lekker’ wist uit te brengen. Dit ritueel herhaalden we de dagen die volgden nog een paar keer tot dat het verslavingsmonster definitief grip had gekregen op mij en ik die vieze geur en smaak als iets gewoons begon te ervaren. Mijn nicotineverslaving was een feit.

Een paar jaar later tijdens de eerste discoavond van mijn dansles herhaalde deze geschiedenis zich maar dan met alcohol. “Nee joh, het is niet vies, neem gewoon een paar slokken en dan went het vanzelf”. Mijn eerste biertjes en eerste keer dronken zijn waren een feit. Het duurde een paar weken voordat ook alcohol onderdeel was geworden van mijn uitgaansgewoonten.

Haat-liefde verhouding

Sindsdien heb ik een haat-liefde verhouding gehad met roken en alcohol. Van mijn twintigste tot achtentwintigste heb ik als topsporter (400 meter sprint) deze twee gewoontes zoveel mogelijk uit mijn leven gebannen. Ik dronk nog wel maar een heel stuk minder dan ik zou willen en ik rookte ook nog af en toe maar niet meer zoveel als daarvoor. Dit bleek echter zo moeilijk dat ik keer op keer terug viel op de verslaving aan roken en de gewoonte van alcohol. Gek genoeg is vooral het roken een geheim dat ik voor heel veel mensen verborgen heb gehouden en tot voor kort nog steeds verborgen hield. Ik heb gelogen tegen mijn ouders, vroegere vriendinnetjes, mijn huidige vrouw, collega’s, trainers en meer. Ik durfde er nooit echt helemaal voor uit te komen dat ik rookte. Ik rookte vaak stiekem en probeerde het verborgen te houden. En al die tijd heb ik denk ik geweten dat ik geen roker was, geen roker wilde zijn maar dat het verslavingsmonster in mij zat. Hierdoor had ik ook een haat-liefde verhouding met mijzelf. Iedere sigaret voelde als een mentaal knakje. Als sporter en ondernemer was ik mentaal op zoveel vlakken zo sterk en gedisciplineerd, waarom kreeg ik dat roken en drinken dan niet onder controle?

Stoppen met slechte gewoontes begint bij je ademhaling
Tot vorig jaar liep ik rond met dit gevoel en deze interne strijd. Ik was al geruime tijd bezig met ademhaling en voelde de krachtige werking in mijn lijf en geest. Mentaal werd ik steeds sterker, stress bestond praktisch niet meer en ik voelde dat mensen meenemen in de kracht van ademhaling mijn pad zou worden, iets dat ik nog nooit eerder gevoeld had. Echter ik voelde ook dat roken en alcohol uiteraard niet pasten bij deze rol. Sterker nog ze stonden in de weg om die persoon te worden die ik eigenlijk al heel lang wilde zijn. Mede dankzij de combinatie van de krachtige ademhalingsoefeningen van Wim Hof en het steeds meer opzoeken van de kou voelde ik de kracht toenemen om hiermee te stoppen. Ik begon tijdens de oefeningen bij iedere uitademing tegen mezelf te zeggen: weg met de verslaving, weg met de nicotine. En bij iedere inademing: in met kracht, in met gezonde lucht. 

De persoon worden die je wilt zijn

En mede door deze oefening en de combinatie met koud douchen en de vele dips in koud water kwam ik op 24 oktober afgelopen jaar tot het moment: het is klaar. Van de ene op de andere dag ben ik gestopt met roken, denken aan roken, verlangen naar roken, drinken, verlangen naar alcohol en zelfs gestopt met cafeïne.. En wat is de wereld een stuk lichter en makkelijker sindsdien. Als ik mijn gevoel onder woorden probeer te brengen dan ben ik nu, 26 jaar na die eerste sigaret de persoon geworden die ik wil zijn. Toegegeven, de eerste tien dagen waren een hel, voornamelijk door het stoppen met koffie kwam ik later achter maar ook hier brachten ademhalingsoefeningen uitkomst.

Het is nu vijf maanden na dit officiële moment van stoppen met de magische drie en het zou naïef zijn om te denken dat ik voor eens voor altijd klaar ben met het verslavingsmonster maar ik ben er klaar mee. En daarmee bedoel ik, met mijn oude slechte gewoontes. De kracht die ik als sporter heb gevoeld (wat nou rotweer, ik ga trainen!) voel ik nu ook als het gaat over deze thema’s en weinig kan me meer terugstorten op dier oude gewoontes. En zeker door de combinatie van kou en ademhaling heb ik rust en kracht gevonden en ben ik op weg om de persoon te worden die ik eigenlijk ben… 

Meer leren over de kracht van je ademhaling?